HÜSEYİN'İN İSYANI VE HZ.MUHAMMED'DEN İNTİKAM

Ebu Süfyan'ın oğlu Muaviye daha hayattayken kendinden sonra hilafete oğlu Yezid'in geçmesi için biat almaya başamıştı. Muaviye oğlu Yezid'in kendinden sonra yerine geçmesi için toplantılar düzenliyordu hatta Muaviye'nin de bulunduğu bu toplantılardan birinde Yezid bin Makfa Muaviye'yi göstererek "Emir'ül Mü'minin budur" deyip "Muaviye ölecek olursa o zaman da budur" diyerek Yezid' i gösterdi ve şöyle ekledi: "Kim bu biate yanaşmazsa işi -kılıcını göstererek- buna kalır." Muaviye memnuniyetle: "Bravo" dedi, "Sen pek üstün bir konuşmacıymışsın."-1-

Büyük Mu'tezili Alim Câhiz, “El-Tâc”ında şöyle yazar “… İslam padişahları arasında daimulhamr (alkolik) olanlardan biri de Yezid’di; içmediği gün, sarhoş olmadığı gece yoktu". İşte Muaviye bu sarhoş oğlu için biat topluyordu.

Muaviye'nin ölümünden sonra Yezid'e biat etmeyenlerin başında Hz.Hüseyin gelir.Hz Hüseyin Yezid'in biat çağrısına redd cevabı verip Medine'ye gidince ,Kufeliler Hüseyin'e hilafete geçmesi için mektuplar yazdılar ayrıca Medine'ye bir teklif heyeti de gönderdiler. Hz. Hüseyin Kufeye doğru yola çıktı binlerce kişinin kendisine biat ettiğini sanıordu,aslında durumu önceden incelemesi için Kufe'ye gönderdiği amca oğluna yaklaşık otuz bin kişi biat etmişsede daha sonra zenginlerin araya girmesiyle etrafından dağılmışlardı. Hüseyin yolda giderken kendisini uyaranlar oldu fakat o kimseyi dinlemiyor baş koyduğu yolda baş vermee ilerliyordu kendisini uyaranlardan biriside ünlü şari Ferazdak'dır. Ferezdak (ölm 110/728) tarihe geçecek şu cümleleri söylüyordu ;

"Hüseyin geri dön! Kufe halkı'nın kalpleri seninle olabilir ama kılıçları Emevilerledir."-2-

Yolda Emevi kuvvetleri tarafından etrafları sarıldı,tüm tarihin şahitlik ettiği üzere fırat kenarında ailesiyle beraber aç susuz bırakıldı sonrada çarpıştı ve başı kesilerelerek şehid edildi.

Sanki Hüseyin isyanında başarısız oldu gibi gözüküyor bizlere,aslında hakikat bu değil,bunun tam aksidir. Hüseyin baş kaldırarak bizlere zalime kıyamın/isyanın farz olduğunu göstermiştir. Öğretmesi gerekeni insanlığın hür vicdanlarına ve müminlerin temiz kalplerine kanıyla nakşetmiştir Hüseyin. Eğer bu ümmetin zulme ve zalimlere isyan edenleri olmasaydı bugün bizler zulme isyanın meşru olup olmadığını tartışacak belkide "bu güne kadar hiç kimse zulme isyan etmedi demek oluyor ki isyan meşru değildir" diyecektik.

Mabed el Cüheni başını vermek pahasına Emevi kaderciliğini reddetti Haccacı Zalim (Haccac Bin Yusuf) uzuvlarını keserken seni bu hala getiren Allah'tır dediğinde dahi Mabed çektiği acılara aldırış etmeden o kadercilik anlayışını reddediyor tarihe geçen şu sözünü söylüyordu :

"Ben burada senden başka bana zulmeden kimesyi bilmiyorum"

Halefi olan Gaylan ed Dımeşki'nin Emeviler'in uydurulmuş kader anlayışını benimsemedikleri için el ve ayaklarını sırayla yavaş yavaş kestiklerinde dili ile hala onlara hakkı söylemeye devam ediyordu. Yanında arkadaşı salih şehid olmuş kendisininde kolları kesilmiş,bacakları kesimiş bir gövdesi üzerinde bir başı kalmış yinede onların yüzüne zulümlerini haykırıyordu,dayanamadılar ve en sonunda "şunun dilinide kesin" dediler.-4-

Biz burada hikaye anlatmıyoruz! Yaşanmış bir tarihi anlatıyoruz. Eğer onlar zulme olan dirençleri/kıyamları yüzünden bu şekilde öldürülmeselerdi belkide biz tarihte hiç kimse mevcut kader anlayışına karşı çıkmamıştır diyerek mevcut kader anlayışına teslim olacaktık. Eğer Ebu Hanife şirk ve riya saraylarında öldürülmek pahasına Arabizm'e karşı çkmasaydı belki bugün tarih boyunca bu din böyle gelmiş demek ki doğrusu da budur diyerek Arabizm'e teslim olacaktık. Fakat öyle olmuyor bugün diyoruz ki ; hayır gerçek din bu değil ve bu anlattığınız hrafelere karşı susmakta asla doğru değil. Zira tarihte bize rehberlik eden mü'min önderler bu dini sahih bir biçimde bize iletenler susmadılar.

Şu halde kim kazandı? Bugün Emeviler'in tüm politiklarını benimseyen onların izinden ayrılmayan çağdaş Emeviler dahi Emevilere övgü dolu tek cümle söyleyemiyor,söylemekten çekiniyor. Herkes Hüseyin'i, Ebu Hanife'yi, Mabed'i,Gaylan'ı rahmetle anarken Emevi ismi geçince akıllarına zulüm,şirk,despotizm geliyor. Şanı yüce olan Allah'a and içerim ki kazanan Emeviler değil İmam-ı Azamlardır.

Şimdi bize şöyle diyorlar; Tarih boyunca hep hurafeler,hurfeciler,dinciler,zulüm ve şirk saltanatları ve dalkavukları kazandı,belliki yine kazanacaklar o halde neden bunlarla mücadele ediyorsunuz kaybedeceğinizi bildiğiniz halde?

Cevabı gayet basit,onlar hiç kazanamadı asla kazanamazlar sadece dünya hayatında kazanmış gibi gözükürler oysa kazanan seleflerimizdir,bizde onlar gibi davranıp Allah'ın rızasını kazanacağız. Selam zulüme dirinen yiğitlere olsun.

Kaynaklar

1-) Cafer Bendiderya Yezid’in Muaviye'nin Yerine Geçişi,- Muruc c.3, s.8 ve E1 Gadir c.ll, s.8 ve E1 İmame c.l, 2. bas. Mısır s.175 ve İbn-i Esir c.3, s228 ve Ebul Fida Tarihi c.l, s.l83 ve İslam Der Pertov-i Teşeyyu: H. Horasânî s.341 ve Seyyid-uş Şuhada M. A. Halili s.52.

2-) Yaşar Nuri Öztürk İmam'ı Azam Ebu Hanife sf 42-43

3-) TDV İslam Ansiklopedisi Mabed El Cüheni Maddesi.

4-) TDV İslam Ansiklopedisi Gaylan Ed Dımeşki Maddesi.

---

- Mehmet Maksut Çil